Middagjournaal
maandag 04.09.2017
TAMELIJK VERMOEIENDE PROCEDURE

Als u oud genoeg bent, hebt u 't misschien nog meegemaakt. Dat we banken vertrouwden, en dachten dat de bankbediende die ons adviseerde óns belang voor ogen had! O o, wat waren we onnozel...
Inmiddels zijn we ontwaakt uit onze droom, en hoe... We hebben mogen beleven dat het bankwezen zichzelf schaamteloos rijk rommelde met óns geld. We hebben, dik tegen onze zin, onze belastingcenten moeten afstaan, en niet alleen om banken van de ondergang te redden, maar ook om krankzinnige bonussen van de hoge piefen van die banken te bekostigen. En we weten nu eens en voor altijd dat die bankbediende vooral z'n eigen belang zit te behartigen: als hij ons zo gek krijgt dat we dit of dat financieel product aanschaffen, strijkt hij een fors extraatje op, dus hoe zou je zelf zijn...
Een klant van een bank héét wel klant, maar is in wezen leverancier. Hij levert het geld waarmee de bankinstelling haar kas spekt.
De laatste tijd heb ik min of meer van nabij een praktijkgeval kunnen volgen. Een dertiger wil geld lenen om een woning te kopen, en de bankbediende zegt hem, na 'n paar gesprekken, redelijk gunstige voorwaarden toe. Even op papier zetten, handtekening, en klaar, denk je. Maar dan blijkt er op dat papier plotsklaps iets heel anders te staan dan was afgesproken. De kosten zijn van ruim 20.000 euro pardoes naar bijna 60.000 gestegen. Tja... de bediende wilde wel (zogezegd), maar de hoofdzetel wil niet (zogezegd).
Onze dertiger heeft zo met vier banken gepraat, en hun werkwijze was verrassend vergelijkbaar. Er zit dus een systeem in en het lijkt een variant op de truc van de goeie en kwaaie politieman. Het slachtoffer wordt eerst verleid door de goeie, krijgt dan een dreun van de kwaaie, en zou daarna murw genoeg moeten zijn om zich definitief te grazen te laten nemen. Tamelijk vermoeiende procedure...
De materie is te saai om hier in detail te vertellen, maar als u me vraagt: 'Gebeurt het weleens dat de bankbediende ijskoud liegt, om de klant alsnog het contract aan te smeren?' is het antwoord: 'Jazeker!'
Uit recent Nederlands onderzoek blijkt: hoe hoger mensen opgeleid zijn, hoe meer vertrouwen ze hebben in de instellingen: in de pers, de politie, parlement, rechters, in alles. Daar is maar één uitzondering op: banken. Wie verstandig is, vertrouwt zijn bank voor geen cent.